Son zamanlarda toplumumuzda adeta bir cinnet hali var. Her gün, birbirinden farklı ve dehşet verici vahşetlere tanık oluyoruz. Artık suçlar gizlice değil uluorta işleniyor. Geçtiğimiz günlerde Gaziantep’in lüks semti İbrahimli’de yaşanan acı bir olay bu tabloyu özetler nitelikteydi: 17 yaşındaki genç, parkta kendisine laf atan akranları tarafından kalbi rambo bıçağıyla yerinden sökülerek hayatından edildi.

Bu cinayetlere verilebilecek örnekler saymakla bitmez ve ne yazık ki her gün yenileri ekleniyor. Daha da trajik olanı, suça karışan failler 18 yaşından küçük oldukları için çocuk statüsünde yargılanıyorlar; yani cezasızlık ya da hafif cezalarla karşılaşabiliyorlar. Peki, adalet gerçekten böyle sağlanabilir mi?

Osmanlı Ecdadımız 623 Yıl Boyuca İdam Cezasını Uyguladı

Tarihimize bakacak olursak, 623 yıl boyunca dünyaya hükmeden Osmanlı ecdadımız, idam cezasını hem resmi hem de fiili olarak uygulamıştır. Çünkü hem İslam hukuku hem de insani mantık açısından “Kısasta hayat vardır” ilkesi çok net bir şekilde adaleti tarif eder.

Bakara Suresi 179. ayet şöyle der:

 “Ey akıl sahipleri! Kısasta sizin için hayat vardır. Umulur ki (bu hükme uyarak) korunursunuz." (Diyanet meali, yeni)

Bu ayet, kısasın yani işlenen suçun karşılığının verilmesinin hem adaletin hem de toplumsal düzenin temel taşlarından biri olduğunu gösterir. “Hayat vardır” ifadesiyle vurgulanmak istenen; suç oranının azalması, güven ortamının korunması ve bireysel intikam girişimlerinin önüne geçilmesidir. Yani bu ceza, yüzeysel bir kan davası değil, toplumu yaşatmaya ve korumaya yönelik derin bir hukuki ve ahlaki ilkedir.

Bu hakikati bilen ve adaletle hükmeden Osmanlı ecdadımız, 623 yıl bayrağının gölgesinde onlarca milleti gerçek adaletle ve güvenle uzun yıllar yaşatmıştır.

İngiltere ve Batı’nın İdam Karşıtı Tutumu

Bugün dünyayı yönettiğini iddia eden, Osmanlı’yı yıkarak topraklarında onlarca ülke kuran ve emperyalizmin merkezi konumundaki İngiltere, tüm dünyada idam cezasının kaldırılması için ısrarlı kampanyalar yürütmeye başlamıştır.

İngiltere, hem iç hukukunda hem dış politikasında idam cezasına karşı açık ve kararlı bir duruş sergilemektedir. Suudi Arabistan, İran ve Myanmar gibi ülkelerdeki infazlara sert eleştiriler yönelten, Avrupa Konseyi’nin “idamsız Avrupa” hedefinde öncü rol oynayan bu ülkenin bu tavrı, sadece insan hakları hassasiyetinden mi kaynaklanıyor, yoksa kontrol ettiği diğer ülkelerde kaos ve güvensizlik yaratmanın bir parçası mı?

İdam Karşıtlığının Gizli Yüzü: Ajanları Koruma Stratejisi Olabilir mi?

Dünyayı yöneten ve her ülkede yoğun casusluk faaliyetleri yürüten devletlerin idam cezasına karşı olmalarının altında, yakalanan casuslarının infaz edilmesini önleme kaygısı olabilir mi? Casuslarını kurtarmak, bu konuda güçlü bir lobicilik yapmalarının asıl nedeni olabilir mi?

Öyle ya, eğer bir ülkede idam cezası varsa, yakalanan bir casus için sonu ölüm olabilir. Bu nedenle idamın kaldırılması, bu tür devletlerin kendi çıkarlarına da hizmet ediyor olabilir.

Cevabı her ne olursa olsun ortada somut bir gerçek var: katiller ve suçlular elini kolunu sallayarak gezince sosyal bir çürümeye neden oluyor. Bu milletin mutlak zararına olan bir durum.

İdam İsteyenlerin Oranı Yüzde 95'i Gördü

(2011) Kayserili üç çocuğun vahşice öldürülmesinin ardından gündeme gelen idam cezası tartışmaları sırasında habertürk sitesi bir anket düzenledi. "Çocuklara tecavüz edenlere, öldürenlere idam cezası geri getirilmeli mi?" sorusunun sorulduğu ve sadece 48 saat yayında kalan ankette 76 bin 874 kişi oy kullanırken, kullanıcıların yüzde 95.88'i (73 bin 750 kişi) "Evet, getirilmeli" yanıtını verdi. Oy kullananların yüzde 4.12'si (3 bin 167 kişi) ise "Hayır, getirilmesin" yönünde görüş bildirdi.

Yapılan benzer anketlerde de görüldüğü gibi halkın mutlak çoğunluğu idam cezasının Osmanlı ecdadımızda olduğu gibi geri getirilmesini istiyor. Peki neden idam getirilemiyor, referanduma gidilmiyor?

Sonuç: Caydırıcı Cezalar ve İdam Şart

Toplumun kanayan yarası olan suçlar, caydırıcı ve adaletli cezalarla önlenmelidir. Tarihimizde idam cezasının bu anlamda ciddi bir rolü olmuşken, günümüzde geleneksel adalet anlayışının yerini idamsız ve çoğu zaman etkisiz yaptırımlar alıyor. Bu durumun toplumsal psikolojiye, suç oranlarına ve güven ortamına etkisi yadsınamaz.

Adaletin en önemli işlevi, mağdurun ve toplumun vicdanını rahatlatmak, suç işlenmesini önlemektir. İdamsız adalet ise çoğu zaman mağdurun hak ettiği karşılığı bulamadığı, suçluların ise cesaretlendiği bir zemin yaratıyor.